Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Juncus gerardi

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Jounc(-de-Gérard)

Juncus gerardi

Juncaceae

Nom en français : Jonc de Gérard.

Descripcioun :
Aquéu jounc es uno planto renadivo emé de long rizoumo. Trachis dins li prado e pelouso umido, pulèu richo en sau e pas trop liuen de la mar. Fai uno pelouso gaire sarrado. Èi proche de Juncus compressus e coume éu si tepalo soun emé un bout redoun. Se destrìo pamens que si tepalo, longo de 3 à 3,5 mm, soun bruno e mai sourno sus li bord. Lou fru madur li despasso de mens de 1 mm e la brateolo èi peréu bruno. Coumpara emé lou joun-di-cambo-plato que ié sèmblo proun .

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae


Ordre : Poales

Coulour de la flour : Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 10 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 900 m
Aparado : Noun
Mai à juin

Liò : Prado umido - Pelouso emé sau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Juncus gerardi Loisel., 1809

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
CC
ges
R
RR
ges
ges
ges

Taraxacum officinale & Juncus gerardi

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Jounc(-de-Gérard) emé uno autro planto

fotò